عشایر که مفرد آن عشیره است، واژه ای عربی است به معنی برادران، قبیله، تبار نزدیکان خویشاوندان، دودمان و اهل خانه در قرآن کریم به مناسباتی چند از عشیره بمعنی خویشان ذکر شده است. سوره 9 التوبه آیه 24، سوره 26 الشعراء آیه 214.